Η αυτοπαρατήρηση
Εξετάσαμε στο προηγούμενο μάθημα τις έννοιες Sthira και sukha όσον αφορά τις yoga asanas. ‘Ότι θα πρέπει να αισθανόμαστε άνεση όταν μπαίνουμε σε μια στάση και να μπορούμε με άνεση να την κρατήσουμε για πολλή ώρα, με ακρίβεια και σταθερότητα. Όταν αισθανόμαστε ότι δεν μπορούμε να είμαστε πλήρεις μέσα στην στάση, τότε θα πρέπει να ασκούμαστε με μια άλλη στάση, προσαρμοσμένη στις δυσκολίες μας, η οποία θα μας επιστρέψει να καλλιεργήσουμε τις απαιτούμενες ικανότητες, ή να απομακρύνουμε τις δυσκολίες και να περάσουμε - υιοθετώντας πάντα τις έννοιες Sthira και sukha - στην επόμενη asana.
Για να μπορέσουμε να θέσουμε σε εφαρμογή αυτές τις αρχές της άνεσης και της στaθερότητας, θα πρέπει να αποδεχόμαστε τον εαυτό μας έτσι ακριβώς όπως είναι.
Εάν π.χ έχουμε πόνους ή δυσκαμψία στην πλάτη, θα πρέπει να το λάβουμε υπ’όψιν μας. Μπορεί να είμαστε πολύ ευλύγιστοι και να μας κόβεται εύκολα η αναπνοή, ή να έχουμε σωστή αναπνοή αλλά σώμα ανέτοιμο Και στις δύο περιπτώσεις δεν αισθανόμαστε την συνύπαρξη των δύο αρχών.
Υπάρχει επίσης η πιθανότητα να είμαστε απόλυτα άνετο σε μια στάση, αλλά με το νου στραμμένο αλλού, αφηρημένοι. Η συγκέντρωση ή ο περιορισμός της νοητικής δραστηριότητας μέσα στο σώμα και την αναπνοή είναι μία άλλη αρχή που θα πρέπει να θέτουμε σε εφαρμογή.
Είναι πολύ σημαντικό η αναπνοή να κινείται σε αρμονία με την κίνηση του σώματος. Η ποιότητα της αναπνοής είναι επίσης πολύ σημαντική διότι μέσα από την αναπνοή εκφράζουμε εσωτερικές ψυχικές διαθέσεις και συναισθήματα.
Ο πόνος αντανακλάται στην αναπνοή.

Πολλές φορές μπορούμε να κρύψουμε τις εσωτερικές μας ενοχλήσεις και πόνους από την έκφραση του προσώπου, όμως είναι αδύνατον να ελέγξουμε την αναπνοή όταν υποφέρουμε. ‘Όπως επίσης δεν μπορούμε να την ελέγξουμε όταν είμαστε αφηρημένοι.
Η αναπνοή αποτελεί έναν σύνδεσμο ανάμεσα στα εσωτερικά και εξωτερικά μέρη του σώματος. Γι αυτό είναι απαραίτητο να εναρμονίζονται η κίνηση του σώματος, η αναπνοή και οι ψυχικές δραστηριότητες μέσα από τη συγκέντρωση του νου. Μόνο κάτω από αυτές τις συνθήκες μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε και να γευθούμε την αυθεντική εμπειρία των yoga asanas.

Τα δύο στάδια της αυτοπαρατήρησης
Το πρώτο στάδιο για την αναγνώριση του πως είμαστε λέγεται svadyaya. Ξεκινάει με τη μελέτη της φυσικής μας κατάστασης. Καθώς εκτελώ την άσκηση, να παρατηρώ αν ο τρόπος που εκτελώ την κίνηση επιτρέπει την σωστή εκγύμναση του σώματος και της αναπνοής. Κάθε αsana, γίνεται για κάποιο συγκεκριμένο λόγο που όμως προϋποθέτει τη σωστή κατανόηση του τρόπου κίνησης και φυσικά το να κινούμαι με ενεργοποιημένο τον εσωτερικό παρατηρητή ή για να το πούμε πιο απλά τη συνειδητή κίνηση.
Το επόμενο στάδιο αφορά την παρατήρηση της αναπνοής. Ακολουθεί η εισπνοή την κίνηση του σώματος,. Διευρύνεται η περιοχή στην οποία απευθύνεται η άσκηση. Αδειάζει πλήρως το σώμα μετά την εκπνοή.,
Για να συνοδεύει η αναπνοή την κίνηση, θα πρέπει ο νους να είναι συγκεντρωμένος χάρη στη συνειδητή εισπνοή και εκπνοή. Δεν μπορεί να συμβεί μηχανικά και αυτόματα. Συνήθως δεν έχουμε καμία συνείδηση της αναπνοής μας.
Για να παντρέψουμε την αναπνοή με την κίνηση θα πρέπει να καθορισθεί η ταχύτητα με την οποία θα κινηθούν π.χ. τα χέρια από πάνω κάτω, και αυτό σύμφωνα με την αναπνευστική ικανότητα. Προϋπόθεση λοιπόν της ταχύτητας με την οποία κινούμαι είναι κατ’αρχήν η παρατήρηση της αναπνοής, η αναγνώριση των δυνατοτήτων της και πάνω σε αυτή την ικανότητα ο προσδιορισμός της ταχύτητας της κίνησης.
Εάν δεν καταφέρνουμε να ενώσουμε το σώμα, την αναπνοή και το πνεύμα, το νού, είναι δύσκολο να ισχυριστούμε ότι η πρακτική μας αντανακλά τις αρχές της γιόγκα, ακόμα και αν οι στάσεις είναι ωραίες και αρμονικές και το σώμα εύκαμπτο.

Τελικά τι είναι γιόγκα;
Είναι μια εμπειρία που την βιώνουμε εσωτερικά με την ολότητα της ψυχοσωματικής μας οντότητας. Δεν πρόκειται για μια εξωτερική επιφανειακή και τυχαία μηχανιστική εμπειρία.