ΠΛΗΡΕΣ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ 
Δ': Αφρική και άλλα ταξίδια

Αφρική

Από την Ινδία, η Λήδα αποφάσισε να φύγει για ένα ταξίδι εξερεύνησης στo Γκαμπόν της Αφρικής, την άνοιξη του 1982, με στόχο την ανθρωπολογική έρευνα των «θεραπειών ομάδας» («Μοmbwiri»), που συχνά περιλάμβαναν τις τέχνες του χορού και του θεάτρου.

Αυτά που είδε κι έμαθε την ενθουσίασαν. Κι έτσι, μετά το τέλος των σπουδών της στην Ινδία, επέστρεψε στην Αφρική το φθινόπωρο του 1984, ώστε να εμβαθύνει περισσότερο και να τα βιώσει και η ίδια προσωπικά. .

Εκεί ανακάλυψε πως ο Μπάρατα Νάτυαμ, όπως και πολλοί αρχαίοι χοροί, δεν είναι απλώς «η ενατένιση του κόσμου σε κατάσταση χάρητος» αλλά δημιουργεί μιά ισχυρή μορφή ενέργειας, τόση ώστε να φέρει θεατές σε υπνωτική έκσταση, τόση ώστε να κάνει την ίδια να μπορεί να χορέψει, σαν τους Αναστενάρηδες, πάνω σε αναμμένα κάρβουνα χωρίς να πληγωθεί.

Εκεί, στην καρδιά της Αφρικής, πέρασε από διαδικασίες μύησης και επί δύο χρόνια διδάχτηκε μεθόδους που, αν και προέρχονται από κοινωνίες τις οποίες χαρακτηρίζουμε «πρωτόγονες», κρύβουν αρχές, θεραπευτικές προσεγγίσεις και μυστικά, που μόλις σήμερα αρχίζει να ανακαλύπτει η δυτική επιστήμη. Ένα θεραπευτικό πλαίσιο που στηρίζεται στη βιωματική εμπειρία και που η θεώρησή του ξεδιπλώνεται μη-ορθολογικά, φανταστική, μυθολογική.

Είναι η μοναδική δυτική ερευνήτρια διεθνώς που έγινε δεκτή από τους Πυγμαίους για να διδαχτεί κοντά τους την αρχέγονη αυτή μορφή χοροθεραπείας και ίασης.
«Οι τελετουργικές μορφές τέχνης της Ινδίας και της Αφρικής δεν είναι στην ουσία μορφές τέχνης. Είναι τρόποι απεμπλοκής όλων των εντάσεων και των ενεργειών που είναι μπλοκαρισμένες μέσα μας. Είναι έκφραση διαφορετικών πλευρών του ανθρώπου, με στόχο την ανεύρεση της ουσίας, του πυρήνα. Είμαι εμείς έως ότου γίνω εγώ»
(Περισσότερες λεπτομέρειες για το ταξίδι αυτό στην Ενότητα "Ταξίδια" - "Αφρική")

Αργότερα, επιθυμώντας να δομήσει αυτές τις βιωματικές γνώσεις με την επιστημονικότητα της Δύσης, σπούδασε το αμερικανικό σύστημα χοροθεραπείας με την δόκτορα Μαrcia B. Leventhal (υφηγήτρια του Πανεπιστημίου της Ν. Υόρκης).

Το 2010 επέστρεψε για τρίτη φορά στην Αφρική για να εμβαθύνει την εκπαίδευσή της, αποκτώντας τον τοπικό τιμητικό τίτλο “Ntzogo Polo” = "εκείνη που γνωρίζει τα μυστικά και βοηθά τους άλλους"
.

Άλλα ταξίδια

Στα πλαίσια μελέτης της χορευτικής τέχνης και αναζήτησης πηγών έμπνευσης, η Λήδα πραγματοποίησε μακρόχρονα ταξίδια σπουδών :

• Στο Μπάλι της Ινδονησίας (φωτό αριστερά), όπου ειδικεύτηκε στη χρήση μάσκας όπως χρησιμοποιείται στο παραδοσιακό θέατρο «Topeng», υπό την καθοδήγηση του μεγάλου χορογράφου, χορευτή και δασκάλου Babak I. Made Djlimat.
• Στην Ινδία όπου σπούδασε τη χρήση μάσκας στην τέχνη Chhau της Seraikela (Ορίσσα) με δασκάλους τους L.R. Acharya και Shashidhar Acharya.
• Στη Σρι Λάνκα, όπου μελέτησε χορούς που συνδέονται με την απελευθέρωση ψυχονοητικών ασθενειών.
• Στο Μεξικό, όπου μελέτησε τα ίχνη των αρχαίων χορών των Μάγιας.
• Στο Κονγκό, Γκαμπόν, Καμερούν και Νταομέϋ της Κεντρικής Αφρικής, όπου μελέτησε τις σχέσεις της κίνησης και του χορού με τη διεύρυνση της έμπνευσης, την αυτοθεραπεία και την ανεύρεση εσωτερικών κινητικών σταθερών.
• Κατά τη διάρκεια των ταξιδιών της μέσα στη ζούγκλα του Ισημερινού, συνέλεξε αυθεντικές τελετουργικές μάσκες της λατρείας των προγόνων, τις οποίες κατά καιρούς χρησιμοποιεί σε επιλεγμένες παραγωγές της.

(Βλέπε και ενότητα "Ταξίδια")