|
ΙΣΤΟΡΙΚΗ
ΑΝΑΔΡΟΜΗ
|
||||||
Οι ρίζες του Μπάρατα Νάτυαμ Στην
πλούσια πολιτισμική παράδοση της Ινδίας ο χορός έχει το δικό
του μύθο. Σύμφωνα με τα αρχαία κείμενα, στο παρελθόν οι άνθρωποι
έχασαν τη δυνατότητα να επικοινωνούν μεταξύ τους. Ζήτησαν τότε
τη λύση από το θεό Μπράμα, που ήταν υπεύθυνος για τη δημιουργία,
λέγοντάς του ότι έκαναν τις τελετές που αναφέρουν οι τέσσερις
Βέδες, τα ιερά βιβλία των Ινδών, και παρ' όλα αυτά δεν είχαν
αποτέλεσμα. Και τότε ο Μπράμα τους είπε ότι έφτασε η εποχή
που έπρεπε να μάθουν μέσα από έναν άλλο τρόπο. Και τρόπος αυτός
ήταν ο χορός, που θα τον δίδασκε μέσα από την πέμπτη Βέδα.
Κάλεσε λοιπόν τον Σίβα, το θεό-χορευτή,
και του ζήτησε να χορέψει μπροστά στο σοφό Μπάρατα και τους
υπόλοιπους σοφούς.
Επί
δύο χιλιετηρίδες ο Μπάρατα Νάτυαμ χορευόταν μέσα στους ναούς
από ιέρειες που ανήκαν σε μιά ειδική κάστα, τις ντεβάντασι
(«δούλες των θεών»). Χώρος επιτέλεσης της τέχνης αυτής, ήταν
συνήθως οι περίβολοι των ναών και τα ιερά. Έτσι επηρέασε
και επηρεάστηκε αντίστοιχα από την ιερή γλυπική και ζωγραφική
των ναών. Τα 108 άνταβους, ας πούμε, αναπαριστώνται γλυπτά
στο ναό του Τσινταμπάραμ, στην πόλη Ταντζαβούρ της Νότιας
Ινδίας. Το τρίγωνο και η καμπύλη (βασικές αρχέγονες μορφές
μέσω των οποίων ενεργοποιούνται και εκφράζονται βασικές ψυχικές
και συλλογικές δυνάμεις), είναι βασικές ‘’στάσεις’’ του χορού
και της γλυπτικής (Σημειωτέον, ότι αυτά τα δύο στοιχεία τα
βρίσκουμε και στον Παρθενώνα).
Στην αυγή του 21ου αιώνα, ο αρχαιότερος από τους ζωντανούς χορούς, είναι ο πιό δημοφιλής στην Ινδία, όπου τα κορίτσια κάνουν μαθήματα Μπάρατα Νάτυαμ όπως τα κοριτσάκια της Δύσης πηγαίνουν σε σχολή μπαλλέτου, ακόμη κι αν δεν έχουν σκοπό να ακολουθήσουν το επάγγελμα. Η θεωρία και η πρακτική του σπουδάζεται στα ινδικά πανεπιστήμια, ενώ χάρη στον πλούτο των κινήσεών του και τη μείξη χορευτικών και εκφραστικών στοιχείων, έχει γίνει αντικείμενο πειραματισμών από σύγχρονες χορευτικές και χοροθεατρικές ομάδες. στην Ινδία και στο εξωτερικό.
Αλλά δεν άλλαξαν μόνον οι ερμηνευτές. Και το κοινό, όπως περιγράφεται στο Natya Shastra, είναι πολύ διαφορετικό από το κοινό του σημερινού θεάτρου. Σήμερα ο θεατής, είναι συχνά ο άνθρωπος του δρόμου, που τυχαία ή όχι μπαίνει στο θέατρο, τις περισσότερες φορές χωρίς να γνωρίζει εις βάθος αυτό που θα δεί. Ο θεατής ως πελάτης που αγοράζει τη διασκέδασή του, είναι διαφορετικός από το θεατή στο αρχαίο σανσκριτικό θέατρο που γι’αυτόν ήταν μια τελετουργία και ιερουργική πράξη, αποτελούσε τρόπο ζωής. Πήγαινε στο θέατρο γιατί ανήκε σ΄αυτό. Δεν ήταν μια ψυχαγωγία αγορασμένη για να ξεφύγει για λίγες ώρες από την υπόλοιπη ‘’παραγωγική’’ ζωή του. Δείτε το τιμητικό αφιέρωμα που έκανε η Λήδα Shantala στους δασκάλους της V.P. και Shanta Dhananjayan, στις 22 Απριλίου 2016 ΕΔΩ. |
Μιά
πολύ πληρέστερη παρουσίαση γίνεται στο νέο εικονογραφημένο βιβλίο
" Μπάρατα Νάτυαμ" που έγραψαν η Λήδα Shantala και η Ιρένε Μαραντέϊ. Πληροφορίες στη γραμματεία του Shantom, τηλ. 210-6717529.
|
||
|
||
Αρχική | Σύντομο βιογραφικό | Iνδικός χορός | Γιόγκα | Χοροθεραπεία | Χοροθέατρο | Shantom | Ταξίδια| Σμάρω Στεφανίδου| Βάσος Σεϊτανίδης| Sitemap| Credits
Τελευταία ενημέρωση της σελίδας: 29 Aυγούστου 2019 |