Τέχνη
και Θεραπεία - Το κλειδί μιάς ξεχασμένης γνώσης |
![]() Μπάρατα Νάτιαμ είναι μια συμπυκνωμένη εμπειρία σωματική, νοητική και ψυχική, ένας χορός του νου και της ψυχής ο οποίος μαθαίνει το χορευτή να συγκεντρώνεται. Η χορευτική τεχνική διασπά το σώμα σε πολλές ενότητες οι οποίες συνομιλούν ρυθμικά και κινούνται αρμονικά, συνήθως σε τρεις ταχύτητες, απο πολύ αργά μέχρι πολύ γρήγορα. Για τον αρχάριο η μεγάλη δυσκολία δεν είναι μόνον το κινητικό μέρος, αλλά το πώς θα αναπτύξει τη συνειδητότητα όλου του σώματός του παραμένοντας παρών ενώ κινείται σε γρήγορη ταχύτητα, κι ενώ το κάθε μέλος αυτονομείται ρυθμικά. Απαιτείται η δόμηση μιας ολοκληρωμένης εικόνας σώματος και μέσα από αυτήν την πλήρη εικόνα εαυτού ο χορευτής εκφράζει τα σύνθετα αυτά κινούμενα σχήματα. Πώς δρά ο χορός αυτός;Μαζί με την εκμάθηση της τέχνης, ο μαθητής κάνει μια βαθιά εργασία προσωπικής ανάπτυξης. Ενεργοποιούνται νευρικά και ενεργειακά κυκλώματα τα οποία αλλοιώς θα υπολειτουργούσαν, τονώνονται νεύρα του εγκεφάλου και υποβοηθάται η εξισορρόπηση και εναρμόνιση των δύο ημισφαιρίων του και η πληρέστερη εκμετάλλευση των δυνατοτήτων του. Οι αρχετυπικές φόρμες και στάσεις του χορού, αφ΄ενός θεραπεύουν διάφορες ψυχονοητικές δυσλειτουργίες επηρεάζοντας θετικά την εικόνα σώματος, αφετέρου δε οδηγουν στη συνειδητοποίηση του ενεργειακού πεδίου και τον εντοπισμό των ενεργειακών κέντρων, διευκολύνοντας την υγεία, την ελαστικότητα και την ανθεκτικότητά του. Στους αρχέγονους πολιτισμούς,
ο ρυθμός εχρησιμοποιείτο ως θεραπευτικό μέσον, συντονίζοντας τους
“σπασμένους” νοσογόνους εσωτερικούς ρυθμούς, θεωρώντας την άνιση
ρυθμικα εσωτερική λειτουργία του σώματος ως εστία ασθενειών.
Το χτύπημα των ποδιών στο έδαφος διεγείρει θετικά τον οργανισμό και τον εγκέφαλο, βάσει τόσο της αρχής των μεσημβρινών όσο και των αντιστοιχιών που έχουν τα όργανά μας με σημεία στα πέλματα. Η επαφή των γυμνών πελμάτων με το έδαφος και τα ρυθμικά τους χτυπήματα τονώνουν όλα τα όργανα του σώματος και ο χορευτής νοιώθει βαθιά αναζωογόνηση, ενέργεια και διευρυμένη την αίσθηση της παρουσίας του στο χώρο. Είναι λοιπόν απαιτητική υπόθεση αυτός ο χορός. Κι αν ζητάει τέτοιο δόσιμο, τι προσφέρει; Πόσο μπορεί να σε αλλάξει; Δεν
υπάρχει σίγουρη απάντηση. Εξαρτάται από το τι στόχο βάζει ο καθένας
- αν θα τον διδαχτεί για να φτάσει σε επίπεδο να δίνει παραστάσεις,
αν έρχεται απλά για ευχαρίστηση και απο το πόσο προσπάθεια, συνέπεια
και αφοσίωση επιδεικνύει κανείς. Μόνο του ένα πράγμα δεν μπορεί να φέρει την εσωτερική "άνοιξη". Η γνώμη μου είναι ότι ακόμα και ο χορός - που για μένα είναι σαν τροφή - δεν είναι παρά ένα σκαλί, όχι ο στόχος. Είναι το μέσον για να μάθεις, να πάρεις μια απόσταση από κάτι τι μέσα σου. Αυτό δεν γίνεται αν σε όλη σου τη ζωή δεν θέλεις να κουνήσεις τίποτε άλλο και ό,τι καταλαβαίνεις από το χορό δεν θέλεις να το βάλεις σε εφαρμογή κάπου αλλού. Πολλοί με ρωτούν αν κάνοντας
ινδικό χορό μπορείς να λύσεις τα ψυχολογικά σου προβλήματα.
Λήδα Shantala |
Μιά πολύ πληρέστερη παρουσίαση γίνεται
στο νέο εικονογραφημένο βιβλίο
" Μπάρατα Νάτυαμ" που έγραψαν η Λήδα Shantala και η Ιρένε Μαραντέϊ.
Πληροφορίες στη γραμματεία του Shantom, τηλ. 210-6717529. |
||
|
||
Αρχική | Σύντομο βιογραφικό | Iνδικός χορός | Γιόγκα | Χοροθεραπεία | Χοροθέατρο | Shantom | Ταξίδια| Σμάρω Στεφανίδου| Βάσος Σεϊτανίδης| Sitemap| Credits
Τελευταία ενημέρωση της σελίδας: 10 Aυγούστου 2006 |